Η ΘΕΣΗ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΔΩΔΩΝΗΣ ΣΤΟ ΝΕΟ ΔΗΜΟ
Μετά τη δημιουργία του «Καλλικρατικού» δήμου Δωδώνης, την εκλογή δημάρχου, δημοτικού συμβουλίου, τοπικών συμβουλίων και την ανάληψη των καθηκόντων τους, με την έναρξη του νέου χρόνου, ξεκινά η πορεία του νέου μας δήμου.
Πολλές απόψεις, γνώμες, προτάσεις, αντιρρήσεις κ.λ.π. ακούστηκαν και γράφτηκαν για τη συγκρότηση του δήμου. Αυτά όμως τελείωσαν, ο νέος δήμος είναι πλέον πραγματικότητα και στη δύσκολη περίοδο που διανύουμε καλούμαστε όλοι, συμπολίτευση, αντιπολίτευση και δημότες, να εργαστούμε με εντατικούς ρυθμούς για να οργανωθεί και να λειτουργήσει, κατ’ αρχήν, ο νέος Δήμος και στη συνέχεια να παρουσιάσει έργο.
Σε ότι αφορά τον πολιτισμό, αισθάνομαι την ανάγκη να εκφράσω σκέψεις και να καταθέσω κάποιες προτάσεις, όχι μόνο δικές μου αλλά και άλλων συγχωριανών με ανησυχίες για τον τόπο τους, με τους οποίους συζητάμε και ανταλλάσουμε απόψεις.
Πρέπει να συσταθεί φορέας, «Πνευματικό Κέντρο», που το διοικητικό του συμβούλιο να αποτελείται από μέλη που θα προέρχονται από τις τέσσερις περιοχές των παλαιών δήμων, και τα κριτήρια της επιλογής τους να είναι η διάθεση για δουλειά, η άριστη γνώση της πολιτιστικής κληρονομιάς και της ιστορίας του τόπου τους, να έχουν ιδέες και όραμα για τον τόπο τους και να πιστεύουν σε αξίες.
Για δικαιότερη και πιο αντικειμενική εκπροσώπηση, το Δ.Σ. πρέπει να είναι ενδεκαμελές και η αναλογία των μελών ανάλογα με την πληθυσμιακή δύναμη των περιοχών. Θα πρότεινα 3+3 μέλη από τις περιοχές Αγ. Δημητρίου και Λάκκας Σουλίου και 2+2 μέλη από τις περιοχές Σελλών και Δωδώνης, που μαζί με τον πρόεδρο θα απαρτίζουν το Δ.Σ..
Πρώτο μέλημα του Πνευματικού Κέντρου Δωδώνης πρέπει να είναι η αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού της περιοχής. Άνθρωποι των γραμμάτων, των τεχνών, του πολιτισμού που κατάγονται από την περιοχή μας, όπου αυτοί κι αν βρίσκονται, πρέπει να αξιοποιηθούν.
Βασικοί στόχοι και σκοποί του Πνευματικού Κέντρου Δωδώνης πρέπει να είναι:
1. Η διαφύλαξη, η ανάπτυξη και η προβολή της ιδιαίτερης τοπικής πολιτιστικής ταυτότητας.
2. Η δημιουργία και ανάπτυξη κάθε μορφής πνευματικής, καλλιτεχνικής, αθλητικής και γενικότερα πολιτιστικής δραστηριότητας.
3. Η στήριξη της σύγχρονης τοπικής αλλά και ηπειρωτικής καλλιτεχνικής και πνευματικής δημιουργίας με τη διοργάνωση εκδηλώσεων που αποβλέπουν κυρίως στην ενημέρωση και εξοικείωση του κοινού σχετικά με κάθε σύγχρονη έκφραση στο χώρο των γραμμάτων και των τεχνών.
4. Η δημιουργία παραδοσιακών τμημάτων για τη διάσωση και τη διάδοση της πολιτιστικής παράδοσης.
5. Η ανάπτυξη κάθε είδους αθλητικής δραστηριότητας για όλες τις ηλικίες, όπου αυτό είναι δυνατό.
6. Η διοργάνωση και καθιέρωση σε μόνιμη βάση και συγκεκριμένη χρονική περίοδο, κύκλου εκδηλώσεων με την επωνυμία «Δωδωναία» ή «Νάια» σε διάφορα μέρη του δήμου αλλά με επίκεντρο τον αρχαιολογικό χώρο της Δωδώνης, εκεί όπου στην αρχαιότητα και επί 7 τουλάχιστον αιώνες, αρχές 3ου π.χ αιώνα έως το τέλος του 4ου μ.χ. αιώνα (391 μ.χ.), διοργανώνονταν γιορτή, τα «Νάια» ή «Νάα», με σημαντικότερο μέρος τους αγώνες, πανελληνίου χαρακτήρα και με ποικίλο πρόγραμμα. Περιελάμβανε αγώνες δραματικούς, μουσικούς (όχι με βεβαιότητα), αρματοδρομίες και γυμνικούς (αθλητικούς).
Θέλω ακόμη να θυμίσω κάποια στοιχεία για το Κοινό των Ηπειρωτών (Κοινὸν Ἀπειρωτᾶν).
Ήταν συμμαχία σε επίπεδο ομοσπονδίας των πόλεων-κρατών της Ηπείρου και κάποια περίοδο και της Κέρκυρας, στην Αλεξανδρινή και Ελληνιστική περίοδο. Η συμμαχία έλαβε χώρα μεταξύ 370 και 320 π.Χ. (αρχικά ως Κοινό Μολοσσών και αργότερα ως Κοινό Ηπειρωτών) και οδήγησε στη ένωση των δυνάμεων των τριών (από τα δεκατέσσερα) μεγαλύτερων ηπειρωτικών φύλων, των Μολοσσών, των Χαόνων και των Θεσπρωτών.
Πολιτικό, οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο, του Κοινού Μολοσσών και του Κοινού Ηπειρωτών, ήταν η Δωδώνη, με το περίφημο μαντείο. Το 297 π.Χ., αρχηγός του Κοινού έγινε ο βασιλιάς Πύρρος (γνωστός και με το προσωνύμιο, ο Αετός της Ηπείρου). Το τέλος του Κοινού των Ηπειρωτών συνέβη το 170 π.Χ.
Τα αναφέρω όλα αυτά, για να αντιληφθούμε πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξε το ιερό της Δωδώνης επί αιώνες σε πολιτικό, οικονομικό και πολιτιστικό επίπεδο στην Ήπειρο, στην Ελλάδα και στον τότε γνωστό κόσμο.
Σήμερα η Δωδώνη είναι μνημείο μοναδικό, παγκόσμιας ακτινοβολίας. Στο Δήμος μας αλλά και στην Ήπειρο δεν υπάρχει άλλο μνημείο ισάξιο του ιερού της Δωδώνης. Πρέπει να επικεντρώσουμε το ενδιαφέρον μας σ’ αυτό και να καταβάλουμε κάθε προσπάθεια να το αναδείξουμε. Τα οφέλη για το δήμο θα είναι πολλά.
Χρέος μας, ο σεβασμός στο χώρο και η αναγνώριση του σημαντικού ρόλου που έπαιξε στην εποχή της παντοδυναμίας του.
Η Ε.Η.Μ. και ο ιδρυτής της, αναγνωρίζοντας την αξία της Δωδώνης την αναβίωσαν από τη λήθη του παρελθόντος το 1960, διοργανώνοντας γιορτές, τα «ΔΩΔΩΝΑΙΑ, που καθιερώθηκαν και συνεχίστηκαν για πολλά χρόνια με τεράστιο αντίκτυπο πανελλαδικά. Η Δωδώνη έγινε, από την πρώτη στιγμή, ο χώρος της συνειδητοποίησης της κοινής μοίρας των Ηπειρωτών. Οι δεκάδες χιλιάδες λαού πού συγκεντρώνονταν εκεί, κάθε χρόνο, δεν αποτελούσαν μια συμπτωματική παρουσία. Υπάκουαν, συνειδητά ή ασυνείδητα, στη μυστική κλήση των προγόνων και πήγαιναν να προσκυνήσουν τα ιερά χώματα και να ξαναβρούν την ιστορική τους μνήμη. Τα μηνύματα του αρχαίου λόγου, πού ακούγονταν κάθε χρόνο, έδιναν μορφή στο περιεχόμενο των προγονικών καταβολών και ξανάσμιγαν το σήμερα με την παράδοση. Υπάκουαν, τέλος, στην ανάγκη να έρθουν σε επικοινωνία με τ’ άλλα αδέλφια τους, τους ‘Ηπειρώτες των πόλεων, των χωριών και της διασποράς, για προβολή κοινών πόθων και κατανόηση κοινών προβλημάτων.
Η Δωδώνη, είναι ο τόπος που μπορεί και πρέπει να γίνει πολιτιστικό κέντρο του Ηπειρωτισμού, ένα νέο « Κοινό των Ηπειρωτών».
Για όλα αυτά, πρέπει το Δ.Σ. του Δήμου να αποφασίσει:
1. Να ονομαστεί η Δωδώνη «Πολιτιστική Πρωτεύουσα του Δήμου Δωδώνης».
2. Να ορισθεί η Δωδώνη Έδρα του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου.
Βασίλης Γιαννάκης
Εκπ/κος, ΠΕ11 (Φυσικής Αγωγής),
2ου Γυμνασίου Ιωαννίνων-Διαπολιτισμικής Εκπ/σης.
Πρόεδρος Ένωσης Γυμναστών Ηπείρου & Ιονίων Νήσων
